Al bijna haar hele volwassen leven zwerft expatvrouw Muriel Dekker de wereld over. Maar nu is ze eindelijk in het land waar ze wil blijven: Zuid-Afrika. En dat heeft alles te maken met het WK voetbal.
Lees verder bij: de Wereldomroep
dinsdag 6 juli 2010
donderdag 24 juni 2010
Wereldfaam voor uitvinder 'pletterpet'
Het is achterin de rij aansluiten om een interview met Alfred Baloyi te bemachtigen. De maker van de 'makarapa' waarop Heineken haar pletterpet baseerde, is sinds het WK voetbal uitgegroeid tot een beroemdheid.
In zijn atelier in Johannesburg wordt de in het geel van Zuid-Afrika uitgedoste kunstenaar gevolgd door een Amerikaanse filmploeg. Een journalist van de Franse radio staat al twee uur te wachten op zijn beurt. Baloyi is een beroemd man sinds Zuid-Afrika de WK-kriebels kreeg. De kunstenaar bedacht in 1979 de makarapa, een kleurrijk versierde plastic mijnwerkershelm. Maakt minder herrie dan de vuvuzela, maar is net zo populair op de Zuid-Afrikaanse voetbaltribunes.
Lees het hele artikel op OneWorld
In zijn atelier in Johannesburg wordt de in het geel van Zuid-Afrika uitgedoste kunstenaar gevolgd door een Amerikaanse filmploeg. Een journalist van de Franse radio staat al twee uur te wachten op zijn beurt. Baloyi is een beroemd man sinds Zuid-Afrika de WK-kriebels kreeg. De kunstenaar bedacht in 1979 de makarapa, een kleurrijk versierde plastic mijnwerkershelm. Maakt minder herrie dan de vuvuzela, maar is net zo populair op de Zuid-Afrikaanse voetbaltribunes.
Lees het hele artikel op OneWorld
woensdag 23 juni 2010
Met meer Blanken zou ik kijken
Het WK voetbal in Ventersdorp, de stad van Terreblanche
Artikel door Antal Crielaard, Trouw
Artikel door Antal Crielaard, Trouw
zondag 20 juni 2010
'Kaapstad veegt de straten schoon’
KAAPSTAD – Door een vrachtwagen opgehaald en in een
tinnen huisje gezet, ver weg van het stadscentrum in een weinig comfortabele buurt. Een groep voormalige daklozen in Kaapstad zegt door de stad te zijn ‘gedumpt’ in de nederzetting ‘Blikkiesdorp’, aan de vooravond van het WK voetbal.
Een lange rij bewoners staat met borden in de hand voor de geïmproviseerde soepkeuken in de moskee. Op de achtergrond schitteren in de zon de perfecte rijen tinnen huisjes waar Blikkiesdorp zijn Afrikaanse bijnaam aan te danken heeft. Er zijn geen bomen en geen planten in het kamp. In 2008 werden de huisjes door Kaapstad in township Delft neergezet als ‘noodaccommodatie’ voor mensen die op een huis wachten, vaak al jaren. De plek lig op een half uur rijden van de stad en telt volgens het stadsbestuur inmiddels zo’n 1500 gebouwtjes.
Gedumpt
Nasser Jacobs schenkt voor de wachtende bewoners een kom soep in. Net als veel anderen wacht Nasser al jaren op een huis, onder weinig comfortabele omstandigheden. ,,De leefcondities hier zijn heel slecht”, vertelt hij. ,,Er is veel armoede, het leven hier is hard en koud, erger dan in de rest van de township.” Aziz houdt zijn bord bij. Hij wacht al drie jaar op een huis voor zijn vrouw en drie kinderen. ,,Elke keer zeggen ze dat het eraan zit te komen, maar het gebeurt nooit.”
Sinds een paar maanden zien bewoners van Blikkiesdorp steeds meer straatbewoners in hun wijk. Die zijn hier ‘gedumpt’, zeggen ze. En dat heeft maar met een ding te maken: het WK voetbal. Aziz loopt mee naar blok K. ,,Hier zitten de mensen die als laatste aankwamen”, legt hij uit. ,,Die zijn van de straat geplukt zodat het er mooier uitziet voor de toeristen.”
Straten schoonvegen
Ook straatkinderen die zich ophielden op de Grand Parade waar Kaapstad’s Fan Park is gevestigd, komen volgens Aziz nog steeds binnendruppelen. ,,Dat begon ongeveer anderhalve maand geleden. Per dag worden er zo’n tien tot twintig binnen gebracht.”
Kaapstad wil de straten schoonvegen vermoeden veel bewoners, waaronder ook Rachida Levember. Nadat haar man ziek werd en niet meer kon werken, kwam het hele gezin op straat te staan. Rachida ging gewoon door met het geven van Arabische les aan kinderen. Ook nu weer, in haar tinnen huisje met twee hele kleine kamers. Ongeveer twintig meisje zitten er braaf in hun schriftjes te tekenen.
Dak boven hoofd
,,Ik ben hier op 29 oktober gekomen”, vertelt Rachida. ,,We zaten op straat en op een middag kwam er een vrachtwagen voorrijden. Ze wilden de weg gebruiken, zeiden ze. Ik vermoed vanwege het WK. Als toeristen ons zien, krijgt Zuid-Afrika een slechte naam.”
De positieve Rachida is niet het type om snel in woede uit te barsten, maar ze is teleurgesteld over de manier waarop haar rechten zijn geschonden. Wel is ze blij dat haar gezin in de winter tenminste een dak boven het hoofd heeft.
Geen opruimcampagne
Het stadsbestuur ontkent alle aantijgingen van bewoners en mensenrechtenorganisaties. Woordvoerder Kylie Hatton maakt duidelijk dat de noodaccommodatie is opgezet voor mensen die in onveilige panden zaten of in huizen die niet voor hen bestemd waren. ,,Er bestaat niet zoiets als een opruimcampagne”, zegt ze strikt. ,,Niemand is weggehaald uit het centrum tegen zijn wil in. Mensen maken misbruik van de kans om het WK als argument op te voeren.”
Volgens Hatton zijn er wel wát voormalige daklozen in de tinnen huisjes ondergebracht. ,,De stad helpt mensen die op straat leven. Die hebben we ondergebracht in Blikkiesdorp, maar nooit tegen hun wil in. Het gaat trouwens om nog minder dan vijftig daklozen in Blikkiesdorp, zeker niet om de meerderheid.”
Verloren plek
Blikkiesdorp is het zoveelste voorbeeld van de onvrede die heerst over wie er profiteert van het WK. Aziz heeft best begrip voor de ‘schoonveegacties’ van Kaapstad. Maar hij had wel liever een nieuw huis gehad, dan een nieuw stadion. ,,De wegen moeten er mooi uitzien en goed begaanbaar zijn voor het WK. Daarover ben ik ook niet boos of gefrustreerd. Alleen de omstandigheden hier zijn niet goed. Hadden ze daar geen geld in kunnen steken? We voelen ons verloren op deze plek.”
,,We hebben te maken met een extreem moeilijk huizensituatie in Kaapstad”, reageert Kylie Hatton. ,,Er staan hier 400.000 mensen op een wachtlijst voor een huis. De stad krijgt geld van de regering om te bouwen, ongeveer tienduizend per jaar. Maar we kunnen niet iedereen huisvesten. Helaas kunnen we niet sneller bouwen dan de vraag.”
Buiten spelen
De bewoners van Blikkiesdorp zullen dus geduld moeten hebben. Lastig, want iedereen wil zo snel mogelijk weg. In de winter is het veel te koud in de krappe tinnen huisjes, in de zomer te heet. Er heerst veel armoede en het is er vies en onveilig, want de criminaliteit is gigantisch, zeggen de bewoners. Volgens Hatton controleert de politie echter regelmatig en zijn er genoeg voorzieningen.
Toch durven Nadia en haar zus hun kinderen niet buiten te laten spelen. Ze wachten al sinds 1983 op een huis, samen met hun ouders. ,,We begonnen hier zonder elektriciteit en moesten in het bos hout gaan halen, maar het is daar hartstikke gevaarlijk. Laatst nog zijn er vier mensen vermoord", zegt Nadia. ,,En sommige kinderen zijn verkracht.”
,,Het is hier slecht, slecht, slecht.”, zegt ook Priscilla Ludidi, die samen met haar zus en gehandicapte moeder een kamer moet delen. ,,We hebben heel lang geen elektriciteit gehad, geen water, kinderen worden verkracht, er is hier vreselijk veel corruptie.”
Wie profiteert?
Niet alleen de inwoners van Blikkiesdorp, veel Zuid-Afrikanen vinden dat ze hadden moeten profiteren van het wereldkampioenschap. Eerder werden honderden lokale handelaren al weggestuurd van toeristenhotspots rondom het stadion en het Fan Park om plaats te maken voor de officiële FIFA-sponsors. Volgens Kylie Hatton krijgen de handelaren nog steeds genoeg kans om te verkopen, alleen dan op andere plekken.
Ook tegen prostitutie, illegaal in Zuid-Afrika, wordt de laatste maanden harder opgetreden. Tijdens de voorbereidingen voor het WK is een speciale zedenpolitie in het leven geroepen. Volgens belangenorganisatie voor prostituees SWEAT ook weer vanwege het WK. Steeds meer sekswerkers worden opgepakt, vaak met geweld.
De prostituees en handelaren proberen tijdens het WK nog hardnekkig buitenlandse valuta te bemachtigen. Maar bij veel inwoners van Blikkiesdorp is geen enkel WK-sentiment te bespeuren. ,,Wij worden uit het zicht gehouden", zegt Priscilla Ludidi. ,,Ze beloven ons huizen die we nooit krijgen. Het WK doet me geen bal. Aan voetbal heb ik helemaal niks.”
Zie ook: RTL
tinnen huisje gezet, ver weg van het stadscentrum in een weinig comfortabele buurt. Een groep voormalige daklozen in Kaapstad zegt door de stad te zijn ‘gedumpt’ in de nederzetting ‘Blikkiesdorp’, aan de vooravond van het WK voetbal.
Een lange rij bewoners staat met borden in de hand voor de geïmproviseerde soepkeuken in de moskee. Op de achtergrond schitteren in de zon de perfecte rijen tinnen huisjes waar Blikkiesdorp zijn Afrikaanse bijnaam aan te danken heeft. Er zijn geen bomen en geen planten in het kamp. In 2008 werden de huisjes door Kaapstad in township Delft neergezet als ‘noodaccommodatie’ voor mensen die op een huis wachten, vaak al jaren. De plek lig op een half uur rijden van de stad en telt volgens het stadsbestuur inmiddels zo’n 1500 gebouwtjes.
Gedumpt
Nasser Jacobs schenkt voor de wachtende bewoners een kom soep in. Net als veel anderen wacht Nasser al jaren op een huis, onder weinig comfortabele omstandigheden. ,,De leefcondities hier zijn heel slecht”, vertelt hij. ,,Er is veel armoede, het leven hier is hard en koud, erger dan in de rest van de township.” Aziz houdt zijn bord bij. Hij wacht al drie jaar op een huis voor zijn vrouw en drie kinderen. ,,Elke keer zeggen ze dat het eraan zit te komen, maar het gebeurt nooit.”
Sinds een paar maanden zien bewoners van Blikkiesdorp steeds meer straatbewoners in hun wijk. Die zijn hier ‘gedumpt’, zeggen ze. En dat heeft maar met een ding te maken: het WK voetbal. Aziz loopt mee naar blok K. ,,Hier zitten de mensen die als laatste aankwamen”, legt hij uit. ,,Die zijn van de straat geplukt zodat het er mooier uitziet voor de toeristen.”
Straten schoonvegen
Ook straatkinderen die zich ophielden op de Grand Parade waar Kaapstad’s Fan Park is gevestigd, komen volgens Aziz nog steeds binnendruppelen. ,,Dat begon ongeveer anderhalve maand geleden. Per dag worden er zo’n tien tot twintig binnen gebracht.”
Kaapstad wil de straten schoonvegen vermoeden veel bewoners, waaronder ook Rachida Levember. Nadat haar man ziek werd en niet meer kon werken, kwam het hele gezin op straat te staan. Rachida ging gewoon door met het geven van Arabische les aan kinderen. Ook nu weer, in haar tinnen huisje met twee hele kleine kamers. Ongeveer twintig meisje zitten er braaf in hun schriftjes te tekenen.
Dak boven hoofd
,,Ik ben hier op 29 oktober gekomen”, vertelt Rachida. ,,We zaten op straat en op een middag kwam er een vrachtwagen voorrijden. Ze wilden de weg gebruiken, zeiden ze. Ik vermoed vanwege het WK. Als toeristen ons zien, krijgt Zuid-Afrika een slechte naam.”
De positieve Rachida is niet het type om snel in woede uit te barsten, maar ze is teleurgesteld over de manier waarop haar rechten zijn geschonden. Wel is ze blij dat haar gezin in de winter tenminste een dak boven het hoofd heeft.
Geen opruimcampagne
Het stadsbestuur ontkent alle aantijgingen van bewoners en mensenrechtenorganisaties. Woordvoerder Kylie Hatton maakt duidelijk dat de noodaccommodatie is opgezet voor mensen die in onveilige panden zaten of in huizen die niet voor hen bestemd waren. ,,Er bestaat niet zoiets als een opruimcampagne”, zegt ze strikt. ,,Niemand is weggehaald uit het centrum tegen zijn wil in. Mensen maken misbruik van de kans om het WK als argument op te voeren.”
Volgens Hatton zijn er wel wát voormalige daklozen in de tinnen huisjes ondergebracht. ,,De stad helpt mensen die op straat leven. Die hebben we ondergebracht in Blikkiesdorp, maar nooit tegen hun wil in. Het gaat trouwens om nog minder dan vijftig daklozen in Blikkiesdorp, zeker niet om de meerderheid.”
Verloren plek
Blikkiesdorp is het zoveelste voorbeeld van de onvrede die heerst over wie er profiteert van het WK. Aziz heeft best begrip voor de ‘schoonveegacties’ van Kaapstad. Maar hij had wel liever een nieuw huis gehad, dan een nieuw stadion. ,,De wegen moeten er mooi uitzien en goed begaanbaar zijn voor het WK. Daarover ben ik ook niet boos of gefrustreerd. Alleen de omstandigheden hier zijn niet goed. Hadden ze daar geen geld in kunnen steken? We voelen ons verloren op deze plek.”
,,We hebben te maken met een extreem moeilijk huizensituatie in Kaapstad”, reageert Kylie Hatton. ,,Er staan hier 400.000 mensen op een wachtlijst voor een huis. De stad krijgt geld van de regering om te bouwen, ongeveer tienduizend per jaar. Maar we kunnen niet iedereen huisvesten. Helaas kunnen we niet sneller bouwen dan de vraag.”
Buiten spelen
De bewoners van Blikkiesdorp zullen dus geduld moeten hebben. Lastig, want iedereen wil zo snel mogelijk weg. In de winter is het veel te koud in de krappe tinnen huisjes, in de zomer te heet. Er heerst veel armoede en het is er vies en onveilig, want de criminaliteit is gigantisch, zeggen de bewoners. Volgens Hatton controleert de politie echter regelmatig en zijn er genoeg voorzieningen.
Toch durven Nadia en haar zus hun kinderen niet buiten te laten spelen. Ze wachten al sinds 1983 op een huis, samen met hun ouders. ,,We begonnen hier zonder elektriciteit en moesten in het bos hout gaan halen, maar het is daar hartstikke gevaarlijk. Laatst nog zijn er vier mensen vermoord", zegt Nadia. ,,En sommige kinderen zijn verkracht.”
,,Het is hier slecht, slecht, slecht.”, zegt ook Priscilla Ludidi, die samen met haar zus en gehandicapte moeder een kamer moet delen. ,,We hebben heel lang geen elektriciteit gehad, geen water, kinderen worden verkracht, er is hier vreselijk veel corruptie.”
Wie profiteert?
Niet alleen de inwoners van Blikkiesdorp, veel Zuid-Afrikanen vinden dat ze hadden moeten profiteren van het wereldkampioenschap. Eerder werden honderden lokale handelaren al weggestuurd van toeristenhotspots rondom het stadion en het Fan Park om plaats te maken voor de officiële FIFA-sponsors. Volgens Kylie Hatton krijgen de handelaren nog steeds genoeg kans om te verkopen, alleen dan op andere plekken.
Ook tegen prostitutie, illegaal in Zuid-Afrika, wordt de laatste maanden harder opgetreden. Tijdens de voorbereidingen voor het WK is een speciale zedenpolitie in het leven geroepen. Volgens belangenorganisatie voor prostituees SWEAT ook weer vanwege het WK. Steeds meer sekswerkers worden opgepakt, vaak met geweld.
De prostituees en handelaren proberen tijdens het WK nog hardnekkig buitenlandse valuta te bemachtigen. Maar bij veel inwoners van Blikkiesdorp is geen enkel WK-sentiment te bespeuren. ,,Wij worden uit het zicht gehouden", zegt Priscilla Ludidi. ,,Ze beloven ons huizen die we nooit krijgen. Het WK doet me geen bal. Aan voetbal heb ik helemaal niks.”
Zie ook: RTL
vrijdag 18 juni 2010
woensdag 16 juni 2010
'Flashen' voor dollars riskante business tijdens WK
Auteur: Lotte Schuurman
Bron: OneWorld
Pepperspray, geweld, intimidatie. Prostituees in WK-gastland Zuid-Afrika worden steeds harder aangepakt door de politie, zegt belangenorganisatie SWEAT. Dat komt slecht uit, net nu de sekswerkers geld willen verdienen aan het voetbalevenement.
"Ik ben zo vaak gearresteerd de laatste maanden dat ik de keren niet eens meer kan tellen", vertelt Ray. Ze werkt al jaren als prostituee in Kaapstad, nadat ze overbodig werd in de fabriek waar ze werkte. De 45-jarige moeder van twee jongens hoopt tijdens het WK voetbal een financiële klapper te maken. "24 uur per dag ben ik op straat te vinden", vertelt ze. "Hopelijk ga ik veel geld verdienen, vooral dollars."
Lees het hele artikel op: Oneworld
dinsdag 15 juni 2010
Oranjefans bezoeken 'het echte Afrika'
PRETORIA (ANP) - Vier bussen en twee safaritrucks met Oranjefans reden dinsdag achter elkaar township Mamelodi binnen bij Pretoria. De bezoekers van de Oranjecamping mochten daar vanuit de bus een kijkje nemen en deden mee aan een voetbaltoernooi.
Veel bewoners stonden langs de kant van de weg te kijken naar de Nederlanders. Het township-uitje is het eerste project van 'de 3eHELFT' die met de Oranjecamping meereist. De organisatie ondersteunt sportprojecten in Zuid-Afrika waaronder ontwikkelingsorganisatie SCORE in Mamelodi. ,,Lokale coaches voetballen met de kinderen, geven voedsel en voorlichting over hiv en veiligheidsissues'', legt woordvoerder Helga van Kampen uit. ,,De 3eHELFT wil dat sport iets bijdraagt in Afrika, ook als het WK voorbij is.''
Cultuur opsnuiven
Groot voorstander van dergelijke projecten is Erica Terpstra die ook aanwezig was in Mamelodi. ,,Ik vind het fantastisch dat SCORE dit voetbaltoernooi organiseert'', zegt ze enthousiast. Als voorzitter van een handelsmissie in Zuid-Afrika zag ze de 'enorme impuls' die de organisatie geeft. ,,Het begon met witte mensen die de leiding hadden, nu zijn het vooral Zuid-Afrikanen.''
Na de busrit werd op het voetbalveld waar een ijskoude wind waaide het WK voetbal nagespeeld door de Nederlanders en bewoners van Mamelodi. Uitgeput wordt ultieme Oranjefan Bart Schouten gewisseld. ,,Je hoort van alles over de armoedige situatie hier en het is de eerste keer dat ik zoiets zie'', hijgt hij uit. ,,Het doet wel iets met me. Maar ik ben hier nou eenmaal ook om cultuur op te snuiven, het echte Afrika te zien.'' Bianca Kalff voelde zich wat opgelaten in de bus. ,,Ik voel me een beetje beschaamd als rijke Hollander met een oranje Afropruik op. Maar aan de andere kant: de mensen hier vinden het ook hartstikke leuk.''
Vol energie
Dat kan de Zuid-Afrikaanse Granwill Pienaar beamen. ,,Op deze manier pikken wij ook iets mee van het WK'', zegt de lokale voetbalcoach. Voor bewoner van Mamelodi Zane Plaatjies geeft het een gevoel van trots. ,,We zitten allemaal vol energie. We kijken met z'n allen de wedstrijden, we spelen zelf. Ik voel de vibe van het WK.''
De Oranje karavaan vertrekt woensdagochtend vanaf de Oranjecamping in een kilometerslange stoet naar Durban, waar het Nederlands Elftal zaterdag zijn tweede groepswedstrijd speelt.
maandag 14 juni 2010
Blikkiesdorp, Kaapstad
Blikkiesdorp is een omheinde Township een half uur rijden vanaf Kaapstad. Er staan nieuwe shacks die daar door de overheid zijn neergezet. Blok K is het meest beruchte deel, hier worden straatkinderen en bedelaars door de politie naar toegebracht om de straten schoon te houden voor het WK.
zaterdag 12 juni 2010
Nederland verliest in township Johannesburg
Het grote voetbalveld in township Ivory Park bij Johannesburg stond zaterdag vol met Oranje tenues. Nederlanders speelden daar tegen jongeren uit de buurt, aangemoedigd door Oranjefans en buurtbewoners.
De stichting van Trees Stege en haar man organiseerde de wedstrijd, waar vooral expats en fans van het Nederlands Elftal op afkwamen. Het echtpaar werkt al een aantal jaren in deze wijk. ,,In aanloop naar het WK zijn we begonnen met het trainen van de jongens hier, elke zaterdagochtend”, zegt Trees. ,,Vandaag is het hoogtepunt.”
De Nederlandse Matthijs van Meurs is een van de trainers. ,,We leren de jongens niet alleen voetbal, maar ook discipline. Wie te laat komt moet een ‘killertje’ doen van 15 minuten: keihard rennen en opdrukken.” Twee weken geleden nam hij zijn elftal mee naar het Soccer City Stadium. ,,Dat vonden ze fantastisch. Sommigen waren nog maar twee keer in hun leven echt in de stad geweest.”
De meest fanatieke supporter is de in het oranje uitgedoste ‘mama’ Josephine Mpofu. Ze werkt in de kinderopvang in de wijk die ze samen met Trees heeft opgezet. ,,Dit betekent zo veel voor deze buurt”, laat ze stralend weten. ,,Het is de eerste keer dat ik hier iedereen zie lachen.”
Langs de kant staat ook Douwe Mateman van de Zuid-Afrikaanse-Nederlandse Kamer van Koophandel SANEC. Veel Nederlandse bedrijven hebben hun kansen laten liggen om in Zuid-Afrika WK-activiteiten op te starten, denkt hij. ,,Er is weinig geld dus ze willen niet te veel initiatieven nemen.” Ook veiligheid speelt een rol. ,,Zuid-Afrika is veel negatief in de publiciteit geweest, dat heeft mensen afgeschrokken. Maar we staan nu in het midden van een township en er is geen vuiltje aan de lucht.”
Een aantal grote Nederlandse bedrijven heeft wel de Hup Holland Hup bus bedacht in Johannesburg die Nederlanders naar de wedstrijd vervoert. Daarnaast zijn er nog een aantal andere oranje initiatieven in de stad, zoals een Oranjeplein en diner na afloop van de wedstrijd tegen Denemarken maandag. Maar de grootste Oranjefans zitten in Pretoria waar zondag de Oranjecamping wordt geopend.
Uiteindelijk komen de Nederlanders er deze zaterdag in Ivory Park niet best vanaf. Het wordt 5-1 voor de thuisclub.
De stichting van Trees Stege en haar man organiseerde de wedstrijd, waar vooral expats en fans van het Nederlands Elftal op afkwamen. Het echtpaar werkt al een aantal jaren in deze wijk. ,,In aanloop naar het WK zijn we begonnen met het trainen van de jongens hier, elke zaterdagochtend”, zegt Trees. ,,Vandaag is het hoogtepunt.”
De Nederlandse Matthijs van Meurs is een van de trainers. ,,We leren de jongens niet alleen voetbal, maar ook discipline. Wie te laat komt moet een ‘killertje’ doen van 15 minuten: keihard rennen en opdrukken.” Twee weken geleden nam hij zijn elftal mee naar het Soccer City Stadium. ,,Dat vonden ze fantastisch. Sommigen waren nog maar twee keer in hun leven echt in de stad geweest.”
De meest fanatieke supporter is de in het oranje uitgedoste ‘mama’ Josephine Mpofu. Ze werkt in de kinderopvang in de wijk die ze samen met Trees heeft opgezet. ,,Dit betekent zo veel voor deze buurt”, laat ze stralend weten. ,,Het is de eerste keer dat ik hier iedereen zie lachen.”
Langs de kant staat ook Douwe Mateman van de Zuid-Afrikaanse-Nederlandse Kamer van Koophandel SANEC. Veel Nederlandse bedrijven hebben hun kansen laten liggen om in Zuid-Afrika WK-activiteiten op te starten, denkt hij. ,,Er is weinig geld dus ze willen niet te veel initiatieven nemen.” Ook veiligheid speelt een rol. ,,Zuid-Afrika is veel negatief in de publiciteit geweest, dat heeft mensen afgeschrokken. Maar we staan nu in het midden van een township en er is geen vuiltje aan de lucht.”
Een aantal grote Nederlandse bedrijven heeft wel de Hup Holland Hup bus bedacht in Johannesburg die Nederlanders naar de wedstrijd vervoert. Daarnaast zijn er nog een aantal andere oranje initiatieven in de stad, zoals een Oranjeplein en diner na afloop van de wedstrijd tegen Denemarken maandag. Maar de grootste Oranjefans zitten in Pretoria waar zondag de Oranjecamping wordt geopend.
Uiteindelijk komen de Nederlanders er deze zaterdag in Ivory Park niet best vanaf. Het wordt 5-1 voor de thuisclub.
donderdag 10 juni 2010
Katholieke kerk Zuid-Afrika omarmt WK
KAAPSTAD (ANP) - Na de zondagsmis in de St Mary's kerk in Kaapstad deelt de misdienaar sinds een paar weken gebedsboekjes uit, speciaal gemaakt voor het WK. Ook de Rooms-Katholieke Kerk in Zuid-Afrika probeert zo een graantje mee te pikken van het voetbalspektakel.
Het boekje 'Playing and Praying' is samengesteld door de organisatie Church on the Ball die voor het wereldkampioenschap in het leven is geroepen. De aartsbisschop van Johannesburg geeft in het voorwoord aan dat voetbal niet per se religieus is, maar een perfecte gelegenheid om 'het geloof te vieren met mensen uit de hele wereld!'
Naast reguliere gebeden, staat er ook een speciaal WK-gebed in het boekje. Hierin wordt opgeroepen om de Zuid-Afrikanen goede gastheren te laten zijn en de spelers in goede gezondheid te houden. Niet alle kerkgangers achten het nodig om God in te schakelen voor voetbalwinst. Samuel James vindt het zelfzuchtig om alleen voor het Zuid-Afrikaanse team te bidden. De politieagent bidt, heel praktisch, wel voor veiligheid tijdens het voetbalevenement.
Eind mei kwamen al duizenden Zuid-Afrikanen bijeen in een township buiten Sasolburg om te bidden voor een succesvol WK. Daar was ook president Jacob Zuma bij. Tijdens de opening van het stadion in Kaapstad waren volgens kerkganger Eugene Jackson twintigduizend mensen aanwezig om de plek in te zegenen. En nog steeds wordt daar gebeden, onder andere door drie bejaarde vrouwen in 'Bafana Bafana' kostuum. ,,Nu kan het niet meer mis gaan'', geloven zij.
Volgens Jackson kan sport niet los worden gezien van religie. ,,God heeft ons de kracht gegeven om te sporten'', vindt hij. De priester laat na afloop van de mis weten: ,,De kerk moet iedereen samenbrengen en dat doet het WK ook, dus we kunnen er niet weg van blijven.''
Deze week is de St Mary's kerk begonnen met de speciale WK-gebeden. En tijdens World Cup Sunday gaan kerkgangers uit het hele land in de kleuren van hun favoriete team naar de kerk. ,,Bidden voor Bafana Bafana geeft veel kracht'', denkt Chris Townsend van Church on the Ball. ,, Als je je maar beseft: God bepaalt niet wie er uiteindelijk wint.''
Het boekje 'Playing and Praying' is samengesteld door de organisatie Church on the Ball die voor het wereldkampioenschap in het leven is geroepen. De aartsbisschop van Johannesburg geeft in het voorwoord aan dat voetbal niet per se religieus is, maar een perfecte gelegenheid om 'het geloof te vieren met mensen uit de hele wereld!'
Naast reguliere gebeden, staat er ook een speciaal WK-gebed in het boekje. Hierin wordt opgeroepen om de Zuid-Afrikanen goede gastheren te laten zijn en de spelers in goede gezondheid te houden. Niet alle kerkgangers achten het nodig om God in te schakelen voor voetbalwinst. Samuel James vindt het zelfzuchtig om alleen voor het Zuid-Afrikaanse team te bidden. De politieagent bidt, heel praktisch, wel voor veiligheid tijdens het voetbalevenement.
Eind mei kwamen al duizenden Zuid-Afrikanen bijeen in een township buiten Sasolburg om te bidden voor een succesvol WK. Daar was ook president Jacob Zuma bij. Tijdens de opening van het stadion in Kaapstad waren volgens kerkganger Eugene Jackson twintigduizend mensen aanwezig om de plek in te zegenen. En nog steeds wordt daar gebeden, onder andere door drie bejaarde vrouwen in 'Bafana Bafana' kostuum. ,,Nu kan het niet meer mis gaan'', geloven zij.
Volgens Jackson kan sport niet los worden gezien van religie. ,,God heeft ons de kracht gegeven om te sporten'', vindt hij. De priester laat na afloop van de mis weten: ,,De kerk moet iedereen samenbrengen en dat doet het WK ook, dus we kunnen er niet weg van blijven.''
Deze week is de St Mary's kerk begonnen met de speciale WK-gebeden. En tijdens World Cup Sunday gaan kerkgangers uit het hele land in de kleuren van hun favoriete team naar de kerk. ,,Bidden voor Bafana Bafana geeft veel kracht'', denkt Chris Townsend van Church on the Ball. ,, Als je je maar beseft: God bepaalt niet wie er uiteindelijk wint.''
dinsdag 8 juni 2010
Kaapstad zet zich in voor oranje
KAAPSTAD (ANP) - Hup Holland Hup, schalt het door de luidsprekers in township Bishop Lavis, net buiten Kaapstad. Carnavalsvereniging Hot Shots, gehuld in oranje pakjes, studeert er Nederlandse liedjes in. Het is een van de initiatieven in de stad ter voorbereiding op de komst van het Nederlands Elftal.
De Hot Shots is een van de groepen die meeloopt in de jaarlijkse carnavalsoptocht in Kaapstad, de Kaapse Klopse waaraan duizenden mensen meedoen. ,,Het idee was dat elke groep uit de Klopse een van de landen tijdens het WK zou adopteren'', legt de Nederlandse consul-generaal in Kaapstad David de Waal uit. ,,Maar eigenlijk hebben alleen de Hot Shots echt doorgezet.''
Elke zondagmiddag repeteert de club. In de met golfplaten bedekte stoffige ruimte hangt een levensgrote Nederlandse vlag. Oranje en blauw geschminkte kinderen zwaaien met twee andere vlaggen die ze van het consulaat hebben gekregen. Voorzitter van de Hot Shots Clinton Packies nam zelf het initiatief voor de sponsoring. ,,Ik ben op een middag naar de ambassade toegegaan'', vertelt de rechtenstudent en lokale priester in de township. ,,Ik zei: wij kunnen het Nederlands Elftal op een prachtige manier vertegenwoordigen.''
Oranje stof, genoeg voor driehonderd pakjes, doneerde Nederland aan de groep. De outfits, nette oranje broek, blauw met oranje jasje, naaiden de leden zelf als onderdeel van een sociaal project. Op 24 juni loopt de Afrikaans sprekende groep voorop in de Oranjeoptocht, voorafgaand aan de derde wedstrijd die Nederland speelt, tegen Kameroen.
En wie dat wil kan daar in een oranje fietstaxi naar toe gereden worden. De fietsen zijn te vinden in het centrum van Kaapstad en worden bestuurd door in het oranje geklede chauffeurs. ,,Mensen uit achterstandswijken doen het trapwerk'', aldus De Waal. ,,Ze mogen het geld zelf houden.'' Ook in het toeristische Waterfront is Nederland vertegenwoordigd. Daar drijft een boot in de vorm van een oranje voetbal in de haven.
De ongeveer 15.000 Nederlanders die in Kaapstad en de West-Kaap wonen kunnen voor bitterballen tijdens het WK terecht bij Tommy's Sports Bar. Het café, in het uitgaanscentrum van de stad, heeft net een oranje 'opwarmfeest' achter de rug. ,,Met Nederlandse muziek en oranje versiering, bomvol Nederlanders, prachtige sfeer'', volgens manager Kjell Buys.
Op de muur van het Nederlandse consulaat wordt woensdag door de burgemeester een metersgrote tekening onthuld met daarop Amsterdamse grachtenpanden en het stadion van Kaapstad, ,,om de verbondenheid tussen Zuid-Afrika en Nederland te benadrukken.'' Het grote Oranjefeest tenslotte barst op 24 juni los in een van de fanparken. ,,Het wordt geen Zwitersland van twee jaar geleden, daarvoor is Zuid-Afrika te ver weg'', denkt De Waal, ,,maar de optocht wordt grandioos''.
De Hot Shots zijn er bijna klaar voor. Ze lopen alvast een optocht in hun eigen buurt, waar de rest van de bewoners geamuseerd over de schutting heen hangt. Clinton Packies neuriet alles mee, alleen de teksten blijven lastig. ,,Hop Holland Hop!, toch?''
Zie ook: http://www.nusport.nl/over-de-breedte/2264747/kaapstad-zet-zich-in-oranje.html
http://www.ad.nl/ad/nl/1045/WK-voetbal/article/detail/488805/2010/06/08/Kaapstad-zet-zich-in-voor-Oranje.dhtml
http://www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/2010/06_juni/08/wk2010/kaapstad-zet-zich-in-voor-oranje.xml
De Hot Shots is een van de groepen die meeloopt in de jaarlijkse carnavalsoptocht in Kaapstad, de Kaapse Klopse waaraan duizenden mensen meedoen. ,,Het idee was dat elke groep uit de Klopse een van de landen tijdens het WK zou adopteren'', legt de Nederlandse consul-generaal in Kaapstad David de Waal uit. ,,Maar eigenlijk hebben alleen de Hot Shots echt doorgezet.''
Elke zondagmiddag repeteert de club. In de met golfplaten bedekte stoffige ruimte hangt een levensgrote Nederlandse vlag. Oranje en blauw geschminkte kinderen zwaaien met twee andere vlaggen die ze van het consulaat hebben gekregen. Voorzitter van de Hot Shots Clinton Packies nam zelf het initiatief voor de sponsoring. ,,Ik ben op een middag naar de ambassade toegegaan'', vertelt de rechtenstudent en lokale priester in de township. ,,Ik zei: wij kunnen het Nederlands Elftal op een prachtige manier vertegenwoordigen.''
Oranje stof, genoeg voor driehonderd pakjes, doneerde Nederland aan de groep. De outfits, nette oranje broek, blauw met oranje jasje, naaiden de leden zelf als onderdeel van een sociaal project. Op 24 juni loopt de Afrikaans sprekende groep voorop in de Oranjeoptocht, voorafgaand aan de derde wedstrijd die Nederland speelt, tegen Kameroen.
En wie dat wil kan daar in een oranje fietstaxi naar toe gereden worden. De fietsen zijn te vinden in het centrum van Kaapstad en worden bestuurd door in het oranje geklede chauffeurs. ,,Mensen uit achterstandswijken doen het trapwerk'', aldus De Waal. ,,Ze mogen het geld zelf houden.'' Ook in het toeristische Waterfront is Nederland vertegenwoordigd. Daar drijft een boot in de vorm van een oranje voetbal in de haven.
De ongeveer 15.000 Nederlanders die in Kaapstad en de West-Kaap wonen kunnen voor bitterballen tijdens het WK terecht bij Tommy's Sports Bar. Het café, in het uitgaanscentrum van de stad, heeft net een oranje 'opwarmfeest' achter de rug. ,,Met Nederlandse muziek en oranje versiering, bomvol Nederlanders, prachtige sfeer'', volgens manager Kjell Buys.
Op de muur van het Nederlandse consulaat wordt woensdag door de burgemeester een metersgrote tekening onthuld met daarop Amsterdamse grachtenpanden en het stadion van Kaapstad, ,,om de verbondenheid tussen Zuid-Afrika en Nederland te benadrukken.'' Het grote Oranjefeest tenslotte barst op 24 juni los in een van de fanparken. ,,Het wordt geen Zwitersland van twee jaar geleden, daarvoor is Zuid-Afrika te ver weg'', denkt De Waal, ,,maar de optocht wordt grandioos''.
De Hot Shots zijn er bijna klaar voor. Ze lopen alvast een optocht in hun eigen buurt, waar de rest van de bewoners geamuseerd over de schutting heen hangt. Clinton Packies neuriet alles mee, alleen de teksten blijven lastig. ,,Hop Holland Hop!, toch?''
Zie ook: http://www.nusport.nl/over-de-breedte/2264747/kaapstad-zet-zich-in-oranje.html
http://www.ad.nl/ad/nl/1045/WK-voetbal/article/detail/488805/2010/06/08/Kaapstad-zet-zich-in-voor-Oranje.dhtml
http://www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/2010/06_juni/08/wk2010/kaapstad-zet-zich-in-voor-oranje.xml
maandag 7 juni 2010
Verboden: profiteren van WK
Het was dé mogelijkheid geweest om flinke winst te maken. Maar het mocht niet baten voor de honderden lokale handelaren die dagelijks het grote plein de Grand Parade in Kaapstad bevolken. Toen het enorme Fan Fest daar gebouwd werd, moesten zij verkassen want binnen het fanpark zijn uitsluitend grootmachten als KFC en Coca Cola welkom. Vanaf vrijdag verzamelen zich hier naar verwachting tienduizenden mensen om wedstrijden op een groot scherm te bekijken.
Een frisse, regenachtige zondagmiddag is geen beste tijd om te verkopen, maar toch proberen een aantal handelaren hun voetbalshirts, kettinkjes en petten aan de man te brengen. We vinden ze in een straat dichtbij het Fan Fest waar ze heen zijn gevlucht. Een deel van hen is nog steeds in rep en roer, want het stadsbestuur is de avond daarvoor langs geweest en heeft ongeveer honderd verkopers gedwongen verplaatst naar de nog minder toeristische plekken.
Zuid-Afrika versus Senegal
Stonden alle handelaren eerst nog aan dezelfde kant toen ze werden weggestuurd (tegenover het stadsbestuur), intussen is een duidelijk tweestrijd gaande. De buitenlandse handelaren zeggen weggestuurd te zijn ten gunste van de Zuid-Afrikaanse verkopers, die ‘via via via’ opeens de beste plekken toegewezen kregen. ‘De ex-vrouw van een gemeenteraadslid, haar zoon, zijn buurman, opeens blijkt dat zij allemaal recht hebben op een plek hier’, zegt de Senegalees El Hadji Samb.
‘Ik stond eerste klas’, vertelt een jonge verkoper uit Kameroen. ‘Tot gisteren.’ We gaan met hem mee naar een plek op ongeveer tien minuten lopen, minder centraal gelegen. Kwaad schudt hij zijn armen. ‘De gekleurde Zuid-Afrikanen krijgen onze plekken, terwijl zij er normaal gesproken niet eens permanent zitten. Wij staan hier al vijf jaar. Laatst met de grote nachtmarkt, was het precies hetzelfde verhaal. Toen moesten wij ook opeens weg, terwijl dit dé plek voor ons is om te verdienen.’
Who pays, stays
De politie komt langs en neemt een stapel T-shirts in beslag. ‘Is verboden’, gromt de agent. De handelaren mogen tijdens het WK geen geïmporteerde nepmerkkleding verkopen. Terwijl dat voorheen hun core business was.
Het is te toevallig dat alleen Zuid-Afrikanen de beste plekken krijgen, vinden de verkopers. Maar met racisme heeft dat niks te maken, verzekert de agent me. ‘We willen deze plek innoveren. Those who pay can stay.’ Volgens de niet-Zuid-Afrikaanse verkopers is de xenofobie in het land flink toegenomen de laatste twee jaar. Samb snapt het wel. ‘Deze jonge democratie heeft nog een lange weg te gaan. Ze hebben geen idee hoe ze met dit soort kwesties om moeten gaan. Op het moment dat er wat te verdienen valt, moeten eerst de Zuid-Afrikanen aan bod komen. In Senegal hebben we dezelfde problemen gehad.’
Samb vertrouwt erop dat ook op een minder centrale plek nog wel iets te verdienen valt. Maar hij maakt zich zorgen over wat er na het WK staat te gebeuren. ‘Op dit moment kan dit land het zich niet veroorloven om ons terug te sturen. Alle internationale ogen zijn op ons gericht. Maar als die weer dicht zijn, vrees ik het ergste.’
Een frisse, regenachtige zondagmiddag is geen beste tijd om te verkopen, maar toch proberen een aantal handelaren hun voetbalshirts, kettinkjes en petten aan de man te brengen. We vinden ze in een straat dichtbij het Fan Fest waar ze heen zijn gevlucht. Een deel van hen is nog steeds in rep en roer, want het stadsbestuur is de avond daarvoor langs geweest en heeft ongeveer honderd verkopers gedwongen verplaatst naar de nog minder toeristische plekken.
Zuid-Afrika versus Senegal
Stonden alle handelaren eerst nog aan dezelfde kant toen ze werden weggestuurd (tegenover het stadsbestuur), intussen is een duidelijk tweestrijd gaande. De buitenlandse handelaren zeggen weggestuurd te zijn ten gunste van de Zuid-Afrikaanse verkopers, die ‘via via via’ opeens de beste plekken toegewezen kregen. ‘De ex-vrouw van een gemeenteraadslid, haar zoon, zijn buurman, opeens blijkt dat zij allemaal recht hebben op een plek hier’, zegt de Senegalees El Hadji Samb.
‘Ik stond eerste klas’, vertelt een jonge verkoper uit Kameroen. ‘Tot gisteren.’ We gaan met hem mee naar een plek op ongeveer tien minuten lopen, minder centraal gelegen. Kwaad schudt hij zijn armen. ‘De gekleurde Zuid-Afrikanen krijgen onze plekken, terwijl zij er normaal gesproken niet eens permanent zitten. Wij staan hier al vijf jaar. Laatst met de grote nachtmarkt, was het precies hetzelfde verhaal. Toen moesten wij ook opeens weg, terwijl dit dé plek voor ons is om te verdienen.’
Who pays, stays
De politie komt langs en neemt een stapel T-shirts in beslag. ‘Is verboden’, gromt de agent. De handelaren mogen tijdens het WK geen geïmporteerde nepmerkkleding verkopen. Terwijl dat voorheen hun core business was.
Het is te toevallig dat alleen Zuid-Afrikanen de beste plekken krijgen, vinden de verkopers. Maar met racisme heeft dat niks te maken, verzekert de agent me. ‘We willen deze plek innoveren. Those who pay can stay.’ Volgens de niet-Zuid-Afrikaanse verkopers is de xenofobie in het land flink toegenomen de laatste twee jaar. Samb snapt het wel. ‘Deze jonge democratie heeft nog een lange weg te gaan. Ze hebben geen idee hoe ze met dit soort kwesties om moeten gaan. Op het moment dat er wat te verdienen valt, moeten eerst de Zuid-Afrikanen aan bod komen. In Senegal hebben we dezelfde problemen gehad.’
Samb vertrouwt erop dat ook op een minder centrale plek nog wel iets te verdienen valt. Maar hij maakt zich zorgen over wat er na het WK staat te gebeuren. ‘Op dit moment kan dit land het zich niet veroorloven om ons terug te sturen. Alle internationale ogen zijn op ons gericht. Maar als die weer dicht zijn, vrees ik het ergste.’
Wacky Wine Weekend voor Die Burger
http://www.dieburger.com/Galleries/Image/Fotos/Suid%20Afrika/Wacky%20wine-fees
Hop Holland Hop
Carnavalsvereniging Hot Shots, een van de groepen die meedoet in de gigantische jaarlijkse optocht 'Kaapse Klopse' supporten het Nederlands Elftal. De Nederlandse ambassade doneerde oranje stof aan de groep.
zaterdag 5 juni 2010
Een wacky wijntje tussen de wedstrijden
Jos van Krimpen, reisorganisator in Zuid-Afrika, nam ons voor een interview mee naar het Wacky Wine Weekend in Robertson.
vrijdag 4 juni 2010
Stars in their Eyes Zuid-Afrika: liever in sport dan in court
Coach Bongekile Mkize weet wel waarom Nederlanders zo goed kunnen voetballen. ‘Vanwege het weer. Jullie trainen altijd, maar als het in Zuid-Afrika regent, gaan wij echt het veld niet op, hoor’. Bonkie kan het weten. Ze is net terug uit Nederland waar ze een week lang training heeft gehad bij de KNVB.
Daar was ze samen met 27 andere coaches van het Nederlands/Zuid-Afrikaanse project Stars in their Eyes. Hierbij worden voetbaltrainers opgeleid om in hun eigen gemeenschap die kennis weer door te geven aan kinderen van verschillende leeftijden. Immers: ‘a kid in sport is a kid out of court’. En het project gaat verder: de kinderen worden voorgelicht over onder andere HIV en ook de rest van het gezin wordt betrokken. De trainer wordt een 'lifecoach'.
Op deze regenachtige vrijdagmiddag traint Bonkie de kinderen van Downeville Primary School in township Manenburg, net buiten Kaapstad. Een buurt die de meeste coaches maar al te goed kennen. Zelf komen ze uit de allerarmste buurten. Maar, zeggen ze, ze hebben het sinds Stars in their Eyes veel beter. Het trainen haalde ze uit de verveling en sleur van het dagelijkse leven in de achterstandswijken.
Daar kan ook Paul ‘Gazza’ Johnson over meepraten. Terwijl Bonkie de kinderen op de achtergrond streng toespreekt, vertelt Gazza stralend over zijn twee zoons. 9 en 13. En allebei willen ze professional worden, bij Manchester United als het even kan. Maar vanuit Manenburg gaat dat niet lukken. ‘De scouts van Ajax Cape Town komen niet in deze buurt’. En om zijn kinderen onder de aandacht te brengen, heeft Gazza daarom zelf maar vervoer geregeld naar Ajax. Dat kan ook weer niet te vaak, al zijn voetbalwerk is vrijwillig. Maar als hij mocht kiezen, ziet hij liever een van zijn pupillen naar een professionele club gaan, dan dat hij zelf een betaalde baan krijgt.
De coaches brengen direct in de praktijk wat ze hebben opgestoken tijdens hun verblijf in Nederland: positiespel (‘we beginnen wel op een positie, maar binnen de eerste minuut is iedereen die kwijt’), trainingen voorbereiden (‘werkt echt heel goed’), 5-4-2 spelen (‘nooit gedaan, maar is fantastisch’) en discipline (‘dat 5 uur beginnen, ook 5 uur beginnen is’).
Ondanks de overkill aan voetbal-kinderen-townships-HIV-projecten in Zuid-Afrika, zien wij deze club wel zitten. Het is groots opgezet, met behulp van de Nederlandse en Zuid-Afrikaanse overheid, de KNVB en het project groeit. De coaches nemen hun werk heel serieus en staan met groot enthousiasme in het veld/ op de tegels. Wij hobbelen met de Opel Corsa, zonder wieldop inmiddels want links rijden is echt een vak apart, de wijk uit. In Johannesburg zien we Stars in their Eyes weer terug. Wordt vervolgd.
Daar was ze samen met 27 andere coaches van het Nederlands/Zuid-Afrikaanse project Stars in their Eyes. Hierbij worden voetbaltrainers opgeleid om in hun eigen gemeenschap die kennis weer door te geven aan kinderen van verschillende leeftijden. Immers: ‘a kid in sport is a kid out of court’. En het project gaat verder: de kinderen worden voorgelicht over onder andere HIV en ook de rest van het gezin wordt betrokken. De trainer wordt een 'lifecoach'.
Op deze regenachtige vrijdagmiddag traint Bonkie de kinderen van Downeville Primary School in township Manenburg, net buiten Kaapstad. Een buurt die de meeste coaches maar al te goed kennen. Zelf komen ze uit de allerarmste buurten. Maar, zeggen ze, ze hebben het sinds Stars in their Eyes veel beter. Het trainen haalde ze uit de verveling en sleur van het dagelijkse leven in de achterstandswijken.
Daar kan ook Paul ‘Gazza’ Johnson over meepraten. Terwijl Bonkie de kinderen op de achtergrond streng toespreekt, vertelt Gazza stralend over zijn twee zoons. 9 en 13. En allebei willen ze professional worden, bij Manchester United als het even kan. Maar vanuit Manenburg gaat dat niet lukken. ‘De scouts van Ajax Cape Town komen niet in deze buurt’. En om zijn kinderen onder de aandacht te brengen, heeft Gazza daarom zelf maar vervoer geregeld naar Ajax. Dat kan ook weer niet te vaak, al zijn voetbalwerk is vrijwillig. Maar als hij mocht kiezen, ziet hij liever een van zijn pupillen naar een professionele club gaan, dan dat hij zelf een betaalde baan krijgt.
De coaches brengen direct in de praktijk wat ze hebben opgestoken tijdens hun verblijf in Nederland: positiespel (‘we beginnen wel op een positie, maar binnen de eerste minuut is iedereen die kwijt’), trainingen voorbereiden (‘werkt echt heel goed’), 5-4-2 spelen (‘nooit gedaan, maar is fantastisch’) en discipline (‘dat 5 uur beginnen, ook 5 uur beginnen is’).
Ondanks de overkill aan voetbal-kinderen-townships-HIV-projecten in Zuid-Afrika, zien wij deze club wel zitten. Het is groots opgezet, met behulp van de Nederlandse en Zuid-Afrikaanse overheid, de KNVB en het project groeit. De coaches nemen hun werk heel serieus en staan met groot enthousiasme in het veld/ op de tegels. Wij hobbelen met de Opel Corsa, zonder wieldop inmiddels want links rijden is echt een vak apart, de wijk uit. In Johannesburg zien we Stars in their Eyes weer terug. Wordt vervolgd.
donderdag 3 juni 2010
Strieken met neptieten
KAAPSTAD - Zuid-Afrikanen zijn maar preutse donders. Komen we helemaal uit Nederland om een mass streak te zien, gaat (bijna) niemand uit de kleren. Ziehier: Zuid-Afrika steunt Bafana Bafana. Meer foto's zijn onderweg...
woensdag 2 juni 2010
vrijdag 28 mei 2010
Stars in their eyes versus Oranje
Rohan Bergstedt in het doel in Soest. Via Stars in their Eyes krijgen Zuid-Afrikaanse coaches training bij de KNVB om hun coaching skills te vergroten. Binnenkort zien we Rohan terug in Kaapstad.
Abonneren op:
Posts (Atom)